- бөлшіл
- сын. Бөліп бергіш, бөлісіп жегіш; қолы ашық. Б ө л ш і л, б ө л ш і л, б ө л ш і л бол, Туысқанға жөншіл бол. Желек жапқан жас келін, Көпке жаққан елшіл бол (Ж. Ахмади, Айтұмар, 134).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
